Μια λεπτομερέστερη γνωριμία με υπουργοποιημένα φασιστάκια και λοιπούς χουντικούς
Ο εξαντλητικός συγχρωτισμός -με τη συστηματική διαμεσολάβηση των media - της ελληνικής κοινωνίας με τα φληναφήματα του ΛΑΟΣ ενδεχομένως έχει συμβάλει στον αποχρωματισμό της ακροδεξιάς ιδεολογίας του. Καθώς οι καιροί είναι τόσο... πονηροί που έχουν οδηγήσει τον ΛΑΟΣ σε κυβερνητικές καρέκλες, καλό είναι να ξαναθυμηθούμε τι είναι και τι πρεσβεύει η ακροδεξιά «κουλτούρα» του, μέσα από «σταράτες» κουβέντες νυν και πρώην εξεχόντων στελεχών του.
Ας ξεκινήσουμε από το (μαύρο) παρελθόν και τον Κωνσταντίνο Πλεύρη (πατέρα του σημερινού βουλευτή του ΛΑΟΣ, Θάνου).
Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης, για όσους δεν θέλουν να θυμούνται, ή δεν γνωρίζουν, υπήρξε υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του ΛΑΟΣ στην Α' Αθήνας στις βουλευτικές εκλογές του 2004. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (28.1.2007), «είναι ο ιδρυτής της ναζιστικής ομάδας "Κόμμα 4ης Αυγούστου", σύμβουλος του Αρχηγείου Στρατού επί χούντας και δι-ευθυντής του γραφείου του - αλήστου μνήμης - αρχιχουντικού Ι. Λαδά». Στο ίδιο δημοσίευμα παρουσιάζεται η ιδεολογική ταυτότητα του Κ. Πλεύρη, η οποία προφανώς εκτιμήθηκε δεόντως από τον Γ. Καρατζαφέρη για να τον προτείνει ως υποψήφιο του κόμματος του:«0υδέποτε έκρυψα την ιδεολογία μου και είναι τιμή μου που συνειργάσθην με το Στρατιωτικό Καθεστώς της 21ης Απριλίου».
Ακροδεξιά ιδεολογία
Καθώς μιλάμε για ακροδεξιά ιδεολογία, ο Κ. Πλεύρης έχει φροντίσει με θάρρος και σαφήνεια να τοποθετηθεί. Είναι αυτός που έχει γράψει ότι το να είναι κανείς Εβραίος σημαίνει: «Να ψεύδεται, να ψευδορκίζεται, να εξαπατά, να γίνη τοκογλύφος και όταν έρθει η ώρα δολοφόνος χριστιανών». Ότι οι Εβραίοι είναι «Άπλυτοι, αξύριστοι, τοκογλύφοι, που πιστεύουν στην εξολόθρευση των εθνών...». Ότι πρέπει να υπενθυμιστεί στους Εβραίους πως «οι Ναζί άφησαν αρκετόν υπόλοιπον από σας», ότι οι ναζί συγκέντρωναν σε στρατόπεδα τους Εβραίους «για να τους στείλουν, μετά τον πόλεμον, στην Μαδαγασκάρην, δια να απαλλαγή η Ευρώπη από την παρασιτικήν παρουσίαν των», ότι «οι απόψεις του Αδόλφου Χίτλερ δια τους Εβραίους ήσαν απολύτως ορθαί» και ότι ως εκ τούτου στη σημερινή Πολωνία «καλώς κάνουν και διατηρούν το στρατόπεδο (Άουσβιτς) εις καλήν κατάστασιν, διότι ουδείς γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον».
Επίσης, κατά τον Κ. Πλεύρη, «ο Στρατηγός Πινοσέτ ανέτρεψε το εβραιομαρξιστικό καθεστώς του Αλλιέντε κι επέβαλε Εθνικήν Τάξιν στην Χιλήν», ενώ συνεχίζει λέγοντας ότι «οι στρατιώται των SS επολέμησαν ηρωικώς αλλά τελικώς επεβλήθη η υλική υπεροχή των Συμμάχων. Στον πόλεμον ανδρών εναντίον μαζών, επεκράτησαν αι μάζαι» και ότι «οι άντρες των SS (είχαν) αγωνιστικόν ήθος. Ιδεολογικά πιστεύω. Παράστασιν και τρόπο ζωής. Τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι δεν ήσαν εγκληματίαι... αυτοί οι άνδρες υπηρέτησαν την πατρίδα των και την Ευρώπην με ηρωισμό... είχαν υψηλόν φρόνημα και την αίοθησιν τιμής... απετέλουν δια την εποχήν τους το καύχημα της Λευκής Φυλής» (από το πόνημα του Πλεύρη με τίτλο «Οι Εβραίοι»).
Επίσης, είναι ο ίδιος που έχει γράψει ότι «η νομιμοποίησις του ΚΚΕ σημαίνει ηθικήν και πολιτικήν δικαίωσιν του συμμοριτισμού», ότι «κατασυκοφαντείται ο ναζισμός», ότι «η μεγάλη μάζα που εντάσσεται στο ΚΚΕ ανήκει σε ανθρώπους που χρειάζονται ψυχιατρική περίθαλψη», ότι «τόσον ο μαρξισμός όσον και η γαλλική επανάστασις του 1789 κατήργησαν την οικογένειαν και επέβαλαν την κοινογαμίαν» και ότι «ο κ. Γεώργιος Παπαδόπουλος επίστευε ειλικρινώς στην δημοκρατίαν...». (Κ. Πλεύρης, «θέματα Πολιτικής Κοινωνιολογίας»).
Το «ένδοξο» παρόν
Ας ρίξουμε και μια ματιά στο ένδοξο (υπουργικό πλέον) παρόν του ΛΑΟΣ. Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης, στο πόνημα του «Οι Εβραίοι», εκτός από τον Χίτλερ και τα «Ες-Ες», εκφράζει τη συμπάθεια του και τις ευχαριστίες του σε ένα και μοναδικό πρόσωπο: «Ευχαριστώ τον Άδωνι Γεωργιάδη, που είχε το θάρρος να παρουσίαση το βιβλίον στην τηλεόρασιν»...
Ποιος είναι ο υπουργός Μάκης Βορίδης; Ας αφήσουμε τη ναυαρχίδα («Καθημερινή», 14.10.2007) του συγκροτήματος Αλαφούζου να μας τον συστήσει, σημειώνοντας απλώς ότι τώρα το συγκρότημα του Φαλήρου κάνει κάθε τι για να αμβλύνει το ακροδεξιό προφίλ του ΛΑΟΣ. Έγραφε, λοιπόν, η «Καθημερινή»:
«Ο Βορίδης εμφανίστηκε στον ακροδεξιό χώρο πριν από το 1980. Τέσσερα χρόνια μετά ο Βορίδης εκλέγεται πρόεδρος της νεολαίας ΕΠΕΝ (το κόμμα που ίδρυσε ο Παπαδόπουλος το 1983 από τον Κορυδαλλό)... Σε μια θυελλώδη συνεδρίαση, στις 15 Μαρτίου 1985, ο Μ. Βορίδης διαγράφεται από το σύλλογο φοιτητών της Νομικής λόγω της ακροδεξιάς του δράσης (...). Μερικούς μήνες μετά, ο διαγραμμένος επικεφαλής ομάδας "ΕΠΕΝιτών" πολιόρκησε τη Νομική με τσεκούρια και σιδηρολοστούς.
Το 1994 ο Μ. Βορίδης ιδρύει το "Ελληνικό Μέτωπο", ενώ λίγο μετά εκδίδει την εφημερίδα "Ελληνικές Γραμμές". Στο κόμμα μετέχουν η νεοφασιστική ΕΝΕΚ, αλλά και πολλά στελέχη της ΕΠΕΝ. Αγαπημένος του στόχος οι μετανάστες, κυρίως οι Αλβανοί (...). Στις 18 Οκτωβρίου 1997, ο Λεπέν αναγνώρισε το "Ελληνικό Μέτωπο".
Το 2005, λίγο πριν το "Ελληνικό Μέτωπο" προσχωρήσει στο ΛΑ.Ο.Σ., ο Βορίδης έκανε επίδειξη της ισχύος του φέρνοντας τον Λεπέν στην Αθήνα για να παραστεί στο γάμο του. Κουμπάρος στην πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής του κ. Βορίδη ένας άλλος Γάλλος ακροδεξιός, ο αντιπρόεδρος του Front National, ο ΚαρλΛανγκ».
Να κλείσουμε και με τον μεγάλο αρχηγό Γ. Καρατζαφέρη, αφήνοντας τον να μας συστηθεί με τα δικά του τα λόγια, όπως ο ίδιος τα είπε σε ομιλία του στις 20.10.2002 στην Κόρινθο:
«Πρώτον, δεν είμαι Εβραίος. Ας το πει αυτό και ο πρωθυπουργός. Δεύτερον, δεν είμαι κομμουνιστής. Ας το πει αυτό και ο κ. Καραμανλής. Τρίτον, δεν είμαι ομοφυλόφιλος. Αυτό δεν μπορούν να το πουν πολλοί».
Ας ρίξουμε μια ακόμη ματιά σε ένα δημοσίευμα της «Καθημερινής», 14.10.2007, τότε που οι Αλαφούζοι δεν είχαν κανέναν λόγο να ξεπλύνουν την ακροδεξιά οσμή του Καρατζαφέρη: «Ο αντισημιτισμός ήταν για χρόνια το αγαπημένο θέμα του Γ. Καρατζαφέρη. Πολύ πριν ιδρύσει τον ΛΑ.Ο.Σ., βουλευτής ακόμη της Ν.Δ., είχε ιδρύσει τη "Νέα Ελπίδα", κάτι μεταξύ μη κερδοσκοπικής εταιρείας και πολιτικού φορέα, μέσω του οποίου είχε κάνει δημόσια ανοίγματα στη "Χρυσή Αυγή" και στους "άξιους αγωνιστές της" (...). Για την υπερνομαρχία Αθηνών είχε συμπεριλάβει τέσσερις γνωστούς "χρυσαυγίτες" (...). Οι σχέσεις του Γ. Καρατζαφέρη με το νεοφασιστικό χώρο καθώς και με τα χουντικά κατάλοιπα καθορίστηκαν πολύ συχνά από την αμοιβαία καχυποψία.
Πηγή: ¨Ποντίκι" 17/11
Τέτοια μέρα, πριν από 38 χρόνια, στο Πολυτεχνείο η δημοκρατία διεκδίκησε ψήφο εμπιστοσύνης। Η συζήτηση ανεστάλη - πρόσκαιρα αλλά βίαια - από τα τανκς των συνταγματαρχών.
Χθες, στην ελληνική Βουλή, κατά τον παράδοξο τρόπο που μόνο η Ιστορία ξέρει να σκηνοθετεί, κάποιοι στενοί πολιτικοί συγγενείς των συνταγματαρχών πήραν ψήφο εμπιστοσύνης μαζί με τα κόμματα που μοιράστηκαν την εξουσία από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται για όψιμη πολιτική μεταμέλεια της Ακροδεξιάς, αλλά για τη ρυμούλκηση των «μεγάλων» κομμάτων εξουσίας ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. στη χοάνη του χάους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μια πολιτική τάξη και σύστημα (εν προκειμένω η μεταπολιτευτική) καταρρέει υπό το βάρος των αντιφάσεων και των προβλημάτων που συσσώρευσε. Στην ελληνική Ιστορία υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα που οι εκτροπές δεν προέκυψαν με την έξοδο των τανκς από τα στρατόπεδα τους.
Ο Μεταξάς διέλυσε το κοινοβούλιο και εγκατέστησε το καθεστώς του ξεκινώντας από τα έδρανα της Βουλής. Το ίδιο, πάνω - κάτω, συνέβη με τον φασισμό και τον ναζισμό. Το αβγό του φασισμού σε κάθε περίπτωση επωάζεται εντός του αστικού συστήματος σε περιόδους κρίσης, οι οποίες επιφέρουν το σάπισμα και τη διάλυση των πολιτικών του δομών. Κάτι τέτοιες στιγμές ο περιβόητος πολιτικός φιλελευθερισμός πάει περίπατο και το σύστημα συμμαχεί ακόμη και με τον... διάβολο για να διασωθεί. Κατά (ιστορικό) κανόνα ο διάβολος έχει πολύ μεγαλύτερες φιλοδοξίες, όπως με οδύνη διαπίστωσε η ανθρωπότητα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο...
Καθώς έχουν περάσει σχεδόν τέσσερις δεκαετίες από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και έχουν μεσολαβήσει δύο δεκαετίες πολιτικής σταθερότητας και σχετικής ευημερίας, είναι ίσως - ειδικά για τους νεότερους - δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τι ακριβώς μπορεί να σημάνει η ακροδεξιά αντίληψη και πρακτική στην άσκηση της εξουσίας.
Η ανάγνωση της ιστορίας είναι ίσως ο ασφαλέστερος τρόπος για να αντιμετωπίσει κανείς το μιντιακό λίφτινγκ της Ακροδεξιάς και να διακρίνει το πραγματικό της πρόσωπο, τους στόχους της και να αντισταθεί, κατ' αρχήν τιμωρώντας αυτές τις πολιτικές δυνάμεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. που τις άνοιξαν διάπλατα την πόρτα.
Ακροδεξιά ... γονίδιαΧθες, στην ελληνική Βουλή, κατά τον παράδοξο τρόπο που μόνο η Ιστορία ξέρει να σκηνοθετεί, κάποιοι στενοί πολιτικοί συγγενείς των συνταγματαρχών πήραν ψήφο εμπιστοσύνης μαζί με τα κόμματα που μοιράστηκαν την εξουσία από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται για όψιμη πολιτική μεταμέλεια της Ακροδεξιάς, αλλά για τη ρυμούλκηση των «μεγάλων» κομμάτων εξουσίας ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. στη χοάνη του χάους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μια πολιτική τάξη και σύστημα (εν προκειμένω η μεταπολιτευτική) καταρρέει υπό το βάρος των αντιφάσεων και των προβλημάτων που συσσώρευσε. Στην ελληνική Ιστορία υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα που οι εκτροπές δεν προέκυψαν με την έξοδο των τανκς από τα στρατόπεδα τους.
Ο Μεταξάς διέλυσε το κοινοβούλιο και εγκατέστησε το καθεστώς του ξεκινώντας από τα έδρανα της Βουλής. Το ίδιο, πάνω - κάτω, συνέβη με τον φασισμό και τον ναζισμό. Το αβγό του φασισμού σε κάθε περίπτωση επωάζεται εντός του αστικού συστήματος σε περιόδους κρίσης, οι οποίες επιφέρουν το σάπισμα και τη διάλυση των πολιτικών του δομών. Κάτι τέτοιες στιγμές ο περιβόητος πολιτικός φιλελευθερισμός πάει περίπατο και το σύστημα συμμαχεί ακόμη και με τον... διάβολο για να διασωθεί. Κατά (ιστορικό) κανόνα ο διάβολος έχει πολύ μεγαλύτερες φιλοδοξίες, όπως με οδύνη διαπίστωσε η ανθρωπότητα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο...
Καθώς έχουν περάσει σχεδόν τέσσερις δεκαετίες από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και έχουν μεσολαβήσει δύο δεκαετίες πολιτικής σταθερότητας και σχετικής ευημερίας, είναι ίσως - ειδικά για τους νεότερους - δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τι ακριβώς μπορεί να σημάνει η ακροδεξιά αντίληψη και πρακτική στην άσκηση της εξουσίας.
Η ανάγνωση της ιστορίας είναι ίσως ο ασφαλέστερος τρόπος για να αντιμετωπίσει κανείς το μιντιακό λίφτινγκ της Ακροδεξιάς και να διακρίνει το πραγματικό της πρόσωπο, τους στόχους της και να αντισταθεί, κατ' αρχήν τιμωρώντας αυτές τις πολιτικές δυνάμεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. που τις άνοιξαν διάπλατα την πόρτα.
Ο εξαντλητικός συγχρωτισμός -με τη συστηματική διαμεσολάβηση των media - της ελληνικής κοινωνίας με τα φληναφήματα του ΛΑΟΣ ενδεχομένως έχει συμβάλει στον αποχρωματισμό της ακροδεξιάς ιδεολογίας του. Καθώς οι καιροί είναι τόσο... πονηροί που έχουν οδηγήσει τον ΛΑΟΣ σε κυβερνητικές καρέκλες, καλό είναι να ξαναθυμηθούμε τι είναι και τι πρεσβεύει η ακροδεξιά «κουλτούρα» του, μέσα από «σταράτες» κουβέντες νυν και πρώην εξεχόντων στελεχών του.
Ας ξεκινήσουμε από το (μαύρο) παρελθόν και τον Κωνσταντίνο Πλεύρη (πατέρα του σημερινού βουλευτή του ΛΑΟΣ, Θάνου).
Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης, για όσους δεν θέλουν να θυμούνται, ή δεν γνωρίζουν, υπήρξε υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του ΛΑΟΣ στην Α' Αθήνας στις βουλευτικές εκλογές του 2004. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (28.1.2007), «είναι ο ιδρυτής της ναζιστικής ομάδας "Κόμμα 4ης Αυγούστου", σύμβουλος του Αρχηγείου Στρατού επί χούντας και δι-ευθυντής του γραφείου του - αλήστου μνήμης - αρχιχουντικού Ι. Λαδά». Στο ίδιο δημοσίευμα παρουσιάζεται η ιδεολογική ταυτότητα του Κ. Πλεύρη, η οποία προφανώς εκτιμήθηκε δεόντως από τον Γ. Καρατζαφέρη για να τον προτείνει ως υποψήφιο του κόμματος του:«0υδέποτε έκρυψα την ιδεολογία μου και είναι τιμή μου που συνειργάσθην με το Στρατιωτικό Καθεστώς της 21ης Απριλίου».
Καθώς μιλάμε για ακροδεξιά ιδεολογία, ο Κ. Πλεύρης έχει φροντίσει με θάρρος και σαφήνεια να τοποθετηθεί. Είναι αυτός που έχει γράψει ότι το να είναι κανείς Εβραίος σημαίνει: «Να ψεύδεται, να ψευδορκίζεται, να εξαπατά, να γίνη τοκογλύφος και όταν έρθει η ώρα δολοφόνος χριστιανών». Ότι οι Εβραίοι είναι «Άπλυτοι, αξύριστοι, τοκογλύφοι, που πιστεύουν στην εξολόθρευση των εθνών...». Ότι πρέπει να υπενθυμιστεί στους Εβραίους πως «οι Ναζί άφησαν αρκετόν υπόλοιπον από σας», ότι οι ναζί συγκέντρωναν σε στρατόπεδα τους Εβραίους «για να τους στείλουν, μετά τον πόλεμον, στην Μαδαγασκάρην, δια να απαλλαγή η Ευρώπη από την παρασιτικήν παρουσίαν των», ότι «οι απόψεις του Αδόλφου Χίτλερ δια τους Εβραίους ήσαν απολύτως ορθαί» και ότι ως εκ τούτου στη σημερινή Πολωνία «καλώς κάνουν και διατηρούν το στρατόπεδο (Άουσβιτς) εις καλήν κατάστασιν, διότι ουδείς γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον».
Επίσης, κατά τον Κ. Πλεύρη, «ο Στρατηγός Πινοσέτ ανέτρεψε το εβραιομαρξιστικό καθεστώς του Αλλιέντε κι επέβαλε Εθνικήν Τάξιν στην Χιλήν», ενώ συνεχίζει λέγοντας ότι «οι στρατιώται των SS επολέμησαν ηρωικώς αλλά τελικώς επεβλήθη η υλική υπεροχή των Συμμάχων. Στον πόλεμον ανδρών εναντίον μαζών, επεκράτησαν αι μάζαι» και ότι «οι άντρες των SS (είχαν) αγωνιστικόν ήθος. Ιδεολογικά πιστεύω. Παράστασιν και τρόπο ζωής. Τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι δεν ήσαν εγκληματίαι... αυτοί οι άνδρες υπηρέτησαν την πατρίδα των και την Ευρώπην με ηρωισμό... είχαν υψηλόν φρόνημα και την αίοθησιν τιμής... απετέλουν δια την εποχήν τους το καύχημα της Λευκής Φυλής» (από το πόνημα του Πλεύρη με τίτλο «Οι Εβραίοι»).
Επίσης, είναι ο ίδιος που έχει γράψει ότι «η νομιμοποίησις του ΚΚΕ σημαίνει ηθικήν και πολιτικήν δικαίωσιν του συμμοριτισμού», ότι «κατασυκοφαντείται ο ναζισμός», ότι «η μεγάλη μάζα που εντάσσεται στο ΚΚΕ ανήκει σε ανθρώπους που χρειάζονται ψυχιατρική περίθαλψη», ότι «τόσον ο μαρξισμός όσον και η γαλλική επανάστασις του 1789 κατήργησαν την οικογένειαν και επέβαλαν την κοινογαμίαν» και ότι «ο κ. Γεώργιος Παπαδόπουλος επίστευε ειλικρινώς στην δημοκρατίαν...». (Κ. Πλεύρης, «θέματα Πολιτικής Κοινωνιολογίας»).
Ας ρίξουμε και μια ματιά στο ένδοξο (υπουργικό πλέον) παρόν του ΛΑΟΣ. Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης, στο πόνημα του «Οι Εβραίοι», εκτός από τον Χίτλερ και τα «Ες-Ες», εκφράζει τη συμπάθεια του και τις ευχαριστίες του σε ένα και μοναδικό πρόσωπο: «Ευχαριστώ τον Άδωνι Γεωργιάδη, που είχε το θάρρος να παρουσίαση το βιβλίον στην τηλεόρασιν»...
Ποιος είναι ο υπουργός Μάκης Βορίδης; Ας αφήσουμε τη ναυαρχίδα («Καθημερινή», 14.10.2007) του συγκροτήματος Αλαφούζου να μας τον συστήσει, σημειώνοντας απλώς ότι τώρα το συγκρότημα του Φαλήρου κάνει κάθε τι για να αμβλύνει το ακροδεξιό προφίλ του ΛΑΟΣ. Έγραφε, λοιπόν, η «Καθημερινή»:
«Ο Βορίδης εμφανίστηκε στον ακροδεξιό χώρο πριν από το 1980. Τέσσερα χρόνια μετά ο Βορίδης εκλέγεται πρόεδρος της νεολαίας ΕΠΕΝ (το κόμμα που ίδρυσε ο Παπαδόπουλος το 1983 από τον Κορυδαλλό)... Σε μια θυελλώδη συνεδρίαση, στις 15 Μαρτίου 1985, ο Μ. Βορίδης διαγράφεται από το σύλλογο φοιτητών της Νομικής λόγω της ακροδεξιάς του δράσης (...). Μερικούς μήνες μετά, ο διαγραμμένος επικεφαλής ομάδας "ΕΠΕΝιτών" πολιόρκησε τη Νομική με τσεκούρια και σιδηρολοστούς.
Το 1994 ο Μ. Βορίδης ιδρύει το "Ελληνικό Μέτωπο", ενώ λίγο μετά εκδίδει την εφημερίδα "Ελληνικές Γραμμές". Στο κόμμα μετέχουν η νεοφασιστική ΕΝΕΚ, αλλά και πολλά στελέχη της ΕΠΕΝ. Αγαπημένος του στόχος οι μετανάστες, κυρίως οι Αλβανοί (...). Στις 18 Οκτωβρίου 1997, ο Λεπέν αναγνώρισε το "Ελληνικό Μέτωπο".
Το 2005, λίγο πριν το "Ελληνικό Μέτωπο" προσχωρήσει στο ΛΑ.Ο.Σ., ο Βορίδης έκανε επίδειξη της ισχύος του φέρνοντας τον Λεπέν στην Αθήνα για να παραστεί στο γάμο του. Κουμπάρος στην πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής του κ. Βορίδη ένας άλλος Γάλλος ακροδεξιός, ο αντιπρόεδρος του Front National, ο ΚαρλΛανγκ».
Να κλείσουμε και με τον μεγάλο αρχηγό Γ. Καρατζαφέρη, αφήνοντας τον να μας συστηθεί με τα δικά του τα λόγια, όπως ο ίδιος τα είπε σε ομιλία του στις 20.10.2002 στην Κόρινθο:
«Πρώτον, δεν είμαι Εβραίος. Ας το πει αυτό και ο πρωθυπουργός. Δεύτερον, δεν είμαι κομμουνιστής. Ας το πει αυτό και ο κ. Καραμανλής. Τρίτον, δεν είμαι ομοφυλόφιλος. Αυτό δεν μπορούν να το πουν πολλοί».
Ας ρίξουμε μια ακόμη ματιά σε ένα δημοσίευμα της «Καθημερινής», 14.10.2007, τότε που οι Αλαφούζοι δεν είχαν κανέναν λόγο να ξεπλύνουν την ακροδεξιά οσμή του Καρατζαφέρη: «Ο αντισημιτισμός ήταν για χρόνια το αγαπημένο θέμα του Γ. Καρατζαφέρη. Πολύ πριν ιδρύσει τον ΛΑ.Ο.Σ., βουλευτής ακόμη της Ν.Δ., είχε ιδρύσει τη "Νέα Ελπίδα", κάτι μεταξύ μη κερδοσκοπικής εταιρείας και πολιτικού φορέα, μέσω του οποίου είχε κάνει δημόσια ανοίγματα στη "Χρυσή Αυγή" και στους "άξιους αγωνιστές της" (...). Για την υπερνομαρχία Αθηνών είχε συμπεριλάβει τέσσερις γνωστούς "χρυσαυγίτες" (...). Οι σχέσεις του Γ. Καρατζαφέρη με το νεοφασιστικό χώρο καθώς και με τα χουντικά κατάλοιπα καθορίστηκαν πολύ συχνά από την αμοιβαία καχυποψία.
Πηγή: ¨Ποντίκι" 17/11
ένας είναι ο δρόμος λαέ για να νικάς ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή